Edukacja i pokój (Wydawnictwo Naukowe PWN)

Edukacja jest najlepszą bronią na rzecz pokoju. Ponad 100 lat temu Maria Montessori stworzyła system edukacji, który rzucił zupełnie nowe światło na pedagogikę, uwydatniając pracę „dla dziecka" i odkrywając jego naturalny, kierowany wewnętrznymi siłami rozwój.

Koncepcja Marii Montessori przyczyniła się do zmiany tego, w jaki sposób pojmujemy dzieciństwo, jaką rolę z społeczeństwie przypisujemy dzieciom i jaką odpowiedzialność za ich kształtowanie – wszystkim dorosłym.

Tak jak doświadczenie pracy z dziećmi zainspirowało Marię Montessori do odkrycia praw ludzkiego rozwoju, tak problem wojny sprawił, iż zaangażowała się w żarliwe poszukiwania nowych prawd o człowieku. W książce Edukacja i wnętrze skategoryzowano piętnaście porywających wykładów, które Maria Montessori wygłosiła w latach 1932−1939.

Dotyczą one możliwości zaistnienia trwałego pokoju pomiędzy ludźmi, a także doniosłej roli, jaką w tym procesie ma do odegrania edukacja. Wkład Marii Montessori w myśl społeczną, polityczną, naukową i religijną został doceniony w 1949 i 1950 roku, kiedy liczne organizacje i instytucje zgłosiły jej kandydaturę do Pokojowej Nagrody Nobla.

Społeczeństwo musi zdać sobie sprawę, jak ogromne znaczenie ma dziecko jako budowniczy ludzkości. Musimy nabrać głębokiego uznania dla znajdujących się w jego psychice źródeł, decydujących o tym, czy jako dojrzały dorosły będzie dążył do pozytywnych, czy do negatywnych celów.

Dziś dziecko jest „zapomnianym obywatelem"; społeczeństwo musi teraz skupić się na nim i stworzyć środowisko, które zaspokoi jego żywotne zapotrzebowania i umożliwi mu duchowe wyzwolenie. Mamy więc do wypełnienia wielką misję społeczną: zapewnić dziecku sprawiedliwość, harmonię i miłość.

A to znaczne zadanie musi być dziełem edukacji, bo tylko w ten sposób można zbudować nowy świat i osiągnąć pomieszczenie. Z tekstu