O dotyku i innych demonach. komunikowanie pozasłowne w wybranych instytucjach hierarchicznych (duchowieństwo, służby mundurowe) (Uniwersytet Jana Kochanowskiego)

Czas pandemii w sposób szczególny uświadomił ludziom, jak ważna jest komunikacja bezpośrednia. Jednym ze zmysłów komunikacji jest dotyk, o którym badacze mówią „zmysł utracony". Rozwój technologii wyparł komunikację poprzez dotyk, a normy społeczne i prawne reglamentują jego używanie.

W pracy opartej na wywiadach pogłębionych starano się przeanalizować rolę dotyku w organizacjach zbudowanych hierarchicznie. Na ile dotyk służy petryfikacji władzy i wpływów, a na ile jest marginalizowany ze względu na „zagrożenia", które ze sobą niesie.

Pytania skierowano do dwóch grup, tj. Duchowieństwa i służb mundurowych. Całość poprzedza rozbudowana teoria komunikowania haptycznego, a kończy wywiad z psychologiem.