Inwentarze pośmiertne z małych i średnich miast małopolski (w xvi-xviii wieku) (Uniwersytet Jana Kochanowskiego)

Tematem niniejszej publikacji są inwentarze pośmiertne, wpisane między XVI-XVIII stuleciem do ksiąg miejskich małopolskich miasteczek i miast średniej wielkości. Inwentarze pośmiertne, czyli spisy wszystkich dóbr nieruchomych i ruchomości, jakie zmarły po sobie zostawił, powstawały z myślą o ochronie praw spadkowych spadkobierców, niezwykle nieletnich.

W praktyce chodziło o spisanie i zabezpieczenie posiadajątku zmarłego i określenie zobowiązań natury finansowej, jakie po nim pozostały. Wiązało się to z obowiązkiem uregulowania wszelkich długów zmarłego przez osoby biorące udział w spadkobraniu.

Inwentarze pośmiertne umożliwiają badanie kwestii związanych z funkcjonalnym funkcjonowaniem prawa spadkowego w miastach, rządzących się prawem magdeburskim. Pośmiertne rejestry mienia są też jedynym w swym typu źródłem, zezwalającym na poznanie wielu aspektów mieszczańskiej kultury materialnej, w tym istnienia przedmiotów będących symbolami statusu społecznego.

Pośrednio niosą ze sobą dane dotyczące powiązań rodzinnych i społecznych osób, których mienie spisywano, a także przykłady świadczące o funkcjonowaniu władz miejskich w niewiele znaczących i średnich ośrodkach miejskich.