Polska poezja współczesna. studia stylistyczno-językowe (Uniwersytet Jana Kochanowskiego)

Książka zawiera rozprawy i artykuły, które stanowią próbę analizy języka i stylu współczesnej polskiej poezji, rozpatrywanych w świetle kilku kryteriów: autorskiego, tematycznego i tekstologicznego (praktycznego). Całość składa się z trzech części. Część pierwsza to zbiór analiz języka polskiej poezji współczesnej z punktu widzenia samego ukształtowania tekstu. Dobór materiału badawczego pozostał podyktowany chęcią zaprezentowania polskiej poezji współczesnej w jej odmiennych stylach i konwencjach, nie tylko ze względu na zróżnicowanie okresów literackich, grup poetyckich, panujących trendów,również z uwagi na sposoby i cele obrazowania poetyckiego (metaforyczność, intersemiotyczność, ekspresywność, emotywność, retoryczność kompozycyjno-wersologiczną komunikatów). Część druga to rozważania nad poezją pań, z uwzględnieniem aspektu żeńskiego stylu (języka). Z kolei część III mieści dwa omówienia twórczości literackiej Karola Wojtyły i tematycznie dotyczy poezji religijnej. Tak więc na treść publikacji składają się zwykle analizy i interpretacje tekstów poetyckich z zróżnicowanych trendów i lat XX i XXI wieku, profile płciowe autorów uobecnione w utworach pań, profile profesjolektalne w poezji kapłanów. Opisem objętepozostały wybrane, z najróżniejszych względów, utwory poetyckie niedużo znane lub nieznane szerszemu ogółowi odbiorców (m.in. Wiersze Ireneusza Poplewskiego, Jana Brzękowskiego, Andrzeja Napierały). Analizy utworów tych poetów przeplatają się niejednokrotnie z analizami utworów poetów wybitnych takich jak Julian Przyboś, Julian Tuwim, Zbigniew Herbert i Tadeusz Różewicz. Książka skierowana jest do fanów poezji, w szczególności do polonistów.