Urząd nadzoru bankowego dla generalnego gubernatorstwa, AZ#A841FF4AEB/DL-ebwm/mobi (Instytut Solidarności i Męstwa im. Witolda Pileckiego)

W publikacji ukazano losy bankowości na terenie Generalnego Gubernatorstwa w czasie II wojny światowej z perspektywy okupacyjnego Urzędu Nadzoru Bankowego. Jego zadaniem była kontrola bieżącej działalności banków.

Ze względu na duże uprawnienia i powiązania z bankiem centralnym Generalnego Gubernatorstwa – Bankiem Emisyjnym w Polsce (nadzorowanym równocześnie przez kierownika Urzędu, Fritza Paerscha) – miał on decydujący wpływ na , a także zakres działania banków w czasie wojny.

Prowadzona poprzez Urząd polityka bankowa była nastawiona na eksploatację miejscowej gospodarki w interesie gospodarki wojennej Rzeszy, jednak z wykorzystaniem składników uwzględniających specyfikę okupowanego obszaru – z zasady dążono do zastosowania miejscowych instytucji kredytowych z uwzględnieniem trudności, które dotknęły bankowość po wybuchu wojny.

Polityka ta była określana poprzez przedstawicieli polskiej bankowości, między innymi Feliksa Młynarskiego, jako „umiarkowana" i spotykała się z pozytywnymi ocenami kręgów bankowych. W książce podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy efekty działalności Urzędu Nadzoru Bankowego były rzeczywiście dobre dla polskich instytucji kredytowych, czy też opinia ta była podyktowana chęcią odsunięcia podejrzeń o kolaborację.

Książka wnosi widoczny wkład do historii Polski w latach 1939–1945. Stawia w nowym świetle współpracę polskich instytucji kredytowych i finansowych z okupantem niemieckim. Dowodzi, że ocena Polaków podejmujących pracę w instytucjach nadzorowanych przez okupanta nieraz nie może być jednoznaczna.

prof. Dr hab. Mirosław Kłusek