Teresy śliwińskiej pedagogia miłości bezwarunkowej. od celestyna freineta do św. urszuli ledóchowskiej (Uniwersytet Jana Kochanowskiego)

Publikacja składa się z dwóch części. W pierwszej scharakteryzowano tło społeczno-polityczne czasów, gdy żyła i działała Teresa Śliwińska, postawę nauczycieli wobec władzy oraz kwestie związane z transformacją ustrojową.

wyznaczono także korzenie teoretyczne i założenia metodologiczne badań i scharakteryzowano skatalogowany materiał badawczy. Drugą część, zawierającą wyniki badań, otwiera krótka biografia Teresy Śliwińskiej ukazana na tle społecznych i politycznych przemian w Polsce (lata jej dzieciństwa, dorastania, dojrzałości i emerytury).

W części tej przedstawiono ponadto osiągalne źródła jej poglądów na edukację, omówiono inspirującą rolę przekonań sporych pedagogów, na których powoływała się bohaterka opracowania dojrzewając do zawodu nauczyciela.

Ukoronowaniem są zawarte w trzech zamykających pracę rozdziałach, owoce jej twórczego życia: szkoła społeczna, wolontariat nauczycielski i koncepcja pedagogii nazywana tu pedagogią miłości bezwarunkowej.

Niniejsza książka skierowana jest dla animatorów pedagogiki Freineta, nauczycieli, a także pedagogów katolickich, studentów zróżnicowanych kierunków pedagogicznych i czynnych nauczycieli.