Przez (Marginesy)

mężczyzna wynajmuje mieszkanie, rozstawia sprzęt i inicjuje poprzez okno podglądać i fotografować mieszkańców sąsiedniego bloku. Nie wychodzi, zakupy robi poprzez internet, nie kontaktuje się z nikim. Kiedyś mieszkał naprzeciwko, a teraz aparatem poluje na żonę, którą porzucił kilka lat wcześniej.

Jak się poznali? Dlaczego rozstali? Kim jest mężczyzna? Czy zjawia się dlatego, iż chce wrócić? A może chce jej i sobie coś udowodnić? Wyraźnie widać w nim ślady choroby psychicznej, potrzebę odizolowania się, a jednocześnie konieczność dominacji.

Pragnie być zbrodniarzem perfekcyjnym, choć nie popełnia żadnej zbrodni. Wszystko ma przemyślane i zorganizowane. Lecz czy panuje nad rzeczywistością? To książka o obsesji, o wielopłaszczyznowości ludzkiego myślenia.

O fascynującym problemie linearnej koncepcji czasu. O pamięci funkcjonującej w osobowości zaburzonej. I wreszcie bohater najważniejszy – fotografia. Amatorskie próby utrwalenia świata, by nad nim zapanować.

dużo miejsca w tej powieści poświęcono różnym, starym i najnowszym, technikom fotograficznym, a autorka starała się wejść w osobowość autora zdjęć, równocześnie zaburzoną i idealną. Pierwsza od czerech lat powieść Zośki Papużanki, renomowanej za jedną z ciekawszych polskich pisarek.

Zośka Papużanka – mieszka i pisze w Krakowie. Zadebiutowała w roku 2012 powieścią Szopka, która przyniosła jej obszerne oraz nominacje do Nagrody Literackiej Nike i do Paszportów „Polityki". W roku 2016 ukazała się jej drugą powieść, „On", nominowana do Paszportów „Polityki" i do Ogólnopolskiej Nagrody Literackiej dla Autorki Gryfia, a także wskazaną tytułem Krakowskiej Książki Miesiąca.

W 2017 roku opublikowała zbiór opowiadań Świat dla ciebie zrobiłem. Uczestniczyła w wielu festiwalach literackich: w Festiwalu Debiutów w Kilonii, Festiwalu Conrada, Miesiącu Spotkań Autorskich w kilku europejskich miastach.

W 2019 roku była stypendystką Instytutu Genshagen. Otrzymała też stypendium twórcze miasta Krakowa. Publikowała w „Tygodniku Powszechnym", „Radarze", „Piśmie", „New Eastern Europe", „Czasie Literatury".

Współpracowała z Teatrem Parawan i Teatrem Figur Kraków. W Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie obroniła pracę doktorską, dotyczącą recepcji sztuk teatralnych Federica Garcii Lorki na scenach polskich.

Uczy języka polskiego.