Moda na gotowanie, AZ#7B49F049EB/DL-ebwm/epub (Praca zbiorowa)

Jedzenie to jedna z potrzeb podstawowych człowieka, potrzeba naturalna, element biologii. Chociaż, poza sytuacjami ekstremalnymi, to co jemy i sposób w jaki to czynimy stanowi wynik kulturowych, a zatem arbitralnych rozstrzygnięć. Klasycznie człowiek odżywiał się w taki sam sposób, jak pozostali członkowie grupy, czy warstwy społecznej, do której przynależał i z którą się w pełni identyfikował. Można przyjąć, że w obrębie takiej grupy wszyscy jadali w podobny, jeśli nie taki sam sposób, a różnice wynikały jedynie z zamożności jednostek czy rodzin i to jedynie w przypadku, gdy logika kulturowa takie zróżnicowanie dopuszczała. Jakkolwiek definiowana kulturowo dieta czerpała z dość wąskiej grupy lokalnych i w głównej mierze sezonowych produktów. Obecnie bogate społeczeństwa późnokapitalistycznego, ponowoczesnego Zachodu stają wobec sytuacji nadmiaru ogólnodostępnych produktów spożywczych, a co pokaźne nadmiaru form ich konsumpcji. Preferencje odnośnie samych produktów, jak również sposobów ich przygotowania i spożywania, w nieporównywalnie większym stopniu są dziś konsekwencją panujących mód, ideologii, przewartościowań religijnych, czy światopoglądowych, jakim poddają się jednostki (bądź są im poddawane) w ramach swego życia. W upowszechnianiu tych kulturowych wzorów (stylów życia), „filozofii” odżywiania się, wreszcie mocnych produktów i potraw pierwszoplanową rolę wiodą media. Główny temat niniejszego opracowania stanowi zatem nie tyle jedzenie, ani choćby zwyczaje żywieniowe, ale ich medialny wizerunek i oprawa. Uznaliśmy, iż takie właśnie przemieszane, nieortodoksyjne spojrzenie na kulturę przez jej medialny obraz daje szansę poszerzenia obszarów badawczych jednocześnie antropologii kulturowej, medioznawstwa czy socjologii, skorzystania z innego typu źródeł czy zestawu narzędzi interpretacyjnych.