Ciszej, proszę (Laurum)

Cicha rewolucja... Co najmniej jedna trzecia spomiędzy osób, które znamy, to introwertycy. To ci, którzy wolą słuchać niż mówić, czytać książki niż chodzić na przyjęcia. Są oni pomysłowi i twórczy, lecz nie lubią się promować; wolą pracować samodzielnie aniżeli w zespole.

Choć nieraz mówi się o takich osobach „ciche” i „spokojne”, to właśnie introwertykom zawdzięczamy mnóstwo z najwspanialszych dokonań – od sławnych słoneczników van Gogha do pierwszego komputera osobistego.

Ta napisana z pasją, oparta na wynikach badań naukowych, pełna zapadających w pamięć fascynujących opowieści o rzeczywistych osobach książka demonstruje nam, jak wyjątkowo nie docenia się introwertyków oraz ile na tym traci nasz rozgadany świat.

Korzystając z wyników najnowszych badań z dziedziny psychologii, a także neurobiologii, autorka ujawnia zadziwiające, niedużo znane dotąd różnice między ekstrawertykami a introwertykami. Zapewne najbardziej inspirującym aspektem Ciszej, proszę… jest to, że Susan Cain demonstruje nam galerię introwertyków, którzy odnieśli sukces – od superinteligentnego, stanowczo dynamicznego prelegenta, który po wykładach odzyskuje siły w samotności, do osiągającego rekordowe wyniki sprzedaży akwizytora, który w spokoju swoich czterech ścian korzysta z mocy, jaką daje mu zadawanie pytań.

Wreszcie autorka udziela nam mnóstwa bezcennych rad dotyczących m.in. Tego, w jaki sposób lepiej i efektywniej radzić sobie z różnicami w relacjach introwertyk/ekstrawertyk, jak wzmacniać poczucie własnej wartości w introwertycznym dziecku, a także czy i kiedy warto „udawać” ekstrawertyka.

Ta niezwykła książka na za każdym razem już zmieni nasz sposób postrzegania introwertyków oraz, co tak samo ważne, to, w jaki sposób introwertycy postrzegają samych siebie. >>Zajrzyj do książki (spis treści i fragment)<< OPINIE: Dostarczająca mnóstwa danych, znakomicie opracowana merytorycznie książka na temat mocy tkwiącej w ciszy i spokoju oraz wartości płynącej z faktu posiadania bogatego życia wewnętrznego.

Obala mit, zgodnie z którym, aby być szczęśliwym i odnosić sukcesy, trzeba być niezbędnie ekstrawertykiem. Dr Judith Orloff, autorka książki Wolność emocjonalna Raz na jakiś czas, pojawia się książka, która zmienia nasz sposób patrzenia na świat.

Taką książką jest nią z całą pewnością Ciszej, proszę… - z jednej strony wciągająca i fascynująca modna lektura, z drugiej praca demonstrująca wyniki najnowszych badań naukowych. Jej znaczenie zwłaszcza dla osób zajmujących się biznesem jest ogromne: znajdą one w niej wskazówki, w jaki sposób introwertycy mogą sprawnie pełnić funkcję przywódców, wygłaszać porywające mowy, unikać kompromitujących wpadek i błędów i właściwie wybierać dla siebie najszczególniej adekwatne role społeczne.

Ta urodziwa, napisana z gracją, nieprzeciętnie opracowana merytorycznie książka to po prostu mistrzostwo! dr Adam M. Grant, profesor zarządzania w Wharton School of Business Ciszej, proszę… przenosi dyskusję na temat introwersji w naszym promującym ekstrawertyków społeczeństwie na nowy, wyższy poziom.

Jestem pewien, iż wielu introwertyków przekona się, że, choć nie zdawali sobie z tego sprawy, to poprzez całe życie czekali na taką właśnie książkę. Adam S. McHugh, autor książki Introverts in the Church Susan Cain genialnie rozumie coś – o czym każdy czytelnik tej fascynującej książki wkrótce sam się przekona – z czego psychologia oraz nasze pędzące przed siebie i nieprzerwanie rozgadane społeczeństwo wciąż jeszcze nie do końca zdają sobie sprawę: W tym, że ktoś jest cichy, spokojny, zadumany, nieśmiały i zwrócony ku swojemu wnętrzu, nie tylko nie ma nic złego, ale bycie taką właśnie osobą ma zdecydowane i liczne zalety.

Jay Belsky, profesor (Robert M. And Natalie Reid Dorn Professor) na wydziale psychologii rozwoju człowieka i społeczństawa na University of California, Davis