Kształtowanie kapitału społecznego organizacji (Wydawnictwo Naukowe PWN)

W ciągu ostatnich dekad kapitał społeczny stał się jednym z ważniejszych pojęć w naukach społecznych. Uważany jest za czynnik, który w sprzyja rozwojowi społecznemu i gospodarczemu; jego jakością tłumaczy się więc sukcesy i porażki gospodarcze i społeczne, zdolności nowoczesne i konkurencyjność.

Teoria kapitału społecznego rozwijała się z zasady w odniesieniu do społeczeństwa i społeczności lokalnych (ujęcie makroekonomiczne), stopniowo przechodząc na poziom organizacji (ujęcie mikroekonomiczne).

Idea kapitału społecznego nabiera więc coraz większego znaczenia w naukach o zarządzaniu. Staje się kluczem do wyjaśnienia i rozwiązywania najróżniejszych problemów organizacyjnych wynikających z relacji pomiędzy pracownikami.

Autorki skupiły się na problematyce kapitału społecznego w środku organizacji przyjmując definicję, w której kapitał społeczny rozumiany jest jako całość sieci wartości społecznych i norm determinujących relacje międzyludzkie umożliwiające osiągniecie efektu współpracy.

Fundamentem tej całości jest zaufanie. Autorki podjęły próbę udzielenia odpowiedzi na kilka podstawowych pytań: jak kształtowała się koncepcja i zakres pojęciowy kapitału społecznego, jakie funkcje pełni kapitał społeczny w środku organizacji; skąd bierze się zainteresowanie nauk o zarządzaniu tą problematyką czy są podstawy do tego, by kapitałem społecznym można było zarządzać w organizacjach, przy pomocy jakich instrumentów można kształtować kapitał społeczny w organizacji.

Kapitał społeczny jest uznawany za siłę napędową wysoko rozwiniętych gospodarek. Zdaniem J. Czapińskiego i T. Panka (Diagnoza Społeczna 2015) poziom kapitału społecznego w Polsce jest niski, co może uniemożliwiać dalszy wzrost gospodarczy.

Książka wpisuje się w kierunek dyskusji o sposobach zwiększania kapitału społecznego; przybliża wagę tego problemu, a także ukazuje instrumenty które mogą przyczynić się do wzrostu jakości kapitału społecznego.