Zaufanie do systemów sztucznej inteligencji

VI tom kolekcji wydawniczej „Informatyka a filozofia" W prezentowanym wyborze tekstów zagadnienie zaufania podjęto w sposób możliwie aktualny i wszechstronny. Odnosi się to równocześnie do kwestii ogólnych, wręcz filozoficznych, związanych z narzuceniem na sposób działania maszyn pewnych norm, które od wieków postulują etycy (np.

Arystoteles); jak dodatkowo do kwestii bardzo szczegółowych, osadzonych w kontekście bieżących zastosowań. W obszarze zastosowań uwypuklono kwestie tak różnorodne, jak zaufanie do systemów SI wspomagających edukację, projektowanie bezpiecznych miast przyszłości (tzw.

smart cities) czy zaufanie do programów i systemów upraszczających funkcjonowanie różnorodnego typu organizacji. Spośród wielu czynników wzmacniających zaufanie do nienaturalnej inteligencji szczególny nacisk położono na dwa – produktywność systemu połączoną z bezpieczeństwem użytkowników, a także jego poznawczą klarowność połączoną z umiejętnością zrozumiałego dla człowieka wyjaśniania podejmowanych poprzez system decyzji.

Konkluzje autorów nie są jednorodne. Niektórzy są optymistami, przekonując,choćby najistotniej rozwinięta nienaturalna inteligencja pozostanie czymś na kształt kontrolowanej przez człowieka „mechanicznej lalki".

Inni są bardziej sceptyczni, licząc się z możliwością zaistnienia systemów nienaturalnych, które przypominają bardziej „mroczne widmo" – czyli skrajnie niebezpieczny dla człowieka artefakt, zdolny do przejęcia nad nim fizycznej i psychicznej kontroli.