Nie jesteśmy ślepi, głusi na sprawy narodowe. rzeczywistość okupacyjna w kronikach konwentu krakowskiego w latach 1939?1945

Tekst z pracy zbiorowej Dominikanie o Polsce i Polakach od XIII do XX wieku.

W 2018 roku minęła setna rocznica odzyskania przez Polskę niepodległości. Pamiętając o tym wydarzeniu, Dominikański Instytut Historyczny w Krakowie przygotował prezentowany tom Dominikanie o Polsce i Polakach. Od XIII do XX wieku. Grupa kilkunastu historyków postanowiła odpowiedzieć na pytania: Czy polskich dominikanów w ogóle interesowała Polska? Czy bracia kaznodzieje, należący do międzynarodowej wspólnoty, zachowywali dystans wobec lokalnych wydarzeń, „smutków i radości", czy wręcz przeciwnie – byli w nie zaangażowani? Prezentowany tom jest oryginalną próbą odpowiedzi na te kwestie. Czytelnik uzyskuje panoramę poglądów, opinii i wielobarwnych postaci – poczynając od św. Jacka Odrowąża, który dla przeciętniewiecznych braci był wręcz drugim królem Bolesławem Chrobrym, przez Jana Falkenberga, który nawoływał do ascetycznego potraktowania króla Władysława Jagiełły, a kończąc na dwudziestowiecznych dominikanach, realizujących misję kaznodziejską w niepodległej Polsce, a następnie pogrążonej w zawierusze wojennej i zniewolonej komunizmem.