Sekrety życia pisarzy i artystów

Życie dużych twórców za każdym razem miewało swoje wzloty i upadki. Lecz o upadkach biografowie nie lubili pisać. Zajmowali się albo samą twórczością, tak jakby dzieło nie zostało wytwarzane poprzez żywego człowieka, albo publikowali hagiografie.

Piotr Łopuszański, zabiera nas w podróż w czasie, swobodnie przemieszczając się pomiędzy epokami. Odkrywa tajemnice artystów malarzy (płci obojga), pokaźnych pisarzy – i to nie tylko polskich, a kończy esejem o Gustawie Holoubku, ostrożnie zdejmując z twarzy aktora wszystkie srebrne i Złote Maski, którymi za życia go uhonorowano.

Fascynująca opowieść o życiowych sekretach sporych twórców. Intelektualna uczta, w której czytelnik zamiast tanich plotek i insynuacji znajdzie zaskakujące wnioski erudyty zakochanego w historii. Bagaż wiedzy, znajomość tematu i swoboda łączenia faktów zachwycą każdego poszukiwacza tajemnic.

Giorgione i Tycjan– światło, barwy i różnice talentu. Wszystkie zagadki księcia malarzy.

Adam Mickiewicz– hreczkosiej z Białej Rusi w czasie pobytu na Ukrainie zapisuje po polsku „Litwo, Ojczyzno moja". Więc dlaczego miałby być Żydem?

Bolesław Prus– na nagrobku napisano mu; „serce serc", lecz jako scjentysta, badał rzeczywistość szkiełkiem i okiem, a serce omijał z daleka.

Henryk Sienkiewicz– drobny rycerz literatury. Ku pokrzepieniu serc (i wypełnieniu sakiewki)

Stefan Żeromski– syzyfowe prace nad biografią pisarza i wieczne kłopoty z cenzurą – w każdej epoce.

Marcel Proust– nadwrażliwy maminsynek nadopiekuńczej matki. Popularny, banalny ale czy czytany?

Doktor Tadeusz Żeleński– bez dogmatów czyli cała prawda o „Boyszewiku". (Im się człowiek robi starszy, wszystko w nim po trochu parszy - wieje.)

Tadeusz Pruszkowski– wino, kobiety i śpiew. Bogate życie artysty i banalny koniec jednostki zgniecionej przez historię

Skamandryci– genialni poeci z bolesnymi zadrami, slalom między sztuką a polityką

Zofia Stryjeńska– Murzyńska czupryna i bogowie słowiańscy - chorobliwa nieśmiałość i pozory ognistego temperamentu: tragiczne losy nadzwyczajnej artystki

Gustaw Holoubek– Gucio/Konrad przy stoliczku Konwickiego. (A kajdany wiszą w szatni)

Lubię poznawać fakty, które zmieniają mój dawny, wyniesiony ze szkoły stosunek do cenionych wielkości. Przedstawiam życie i zagadki związane z wielkimi postaciami, dociekam przyczyn nowoczesnania moich bohaterów, przytaczam dotyczące ich anegdoty. Mam nadzieję, że lektura sprawi Państwu przyjemność i skłoni do refleksji.

Piotr Łopuszański