Dwoje nie do pary. rzęsy i nonsensy

Czy można odnaleźć wspólną drogę do szczęścia w czasach rozwodów, selfie i botoksu?

Bohaterka książki to mieszkanka znacznego miasta, przeklinająca poranne korki, dręczona wyrzutami sumienia, kiedy zaśpi na zajęcia fitness, i lecząca smutki kolejną sukienką zakupioną on-line. W dzienniku opowiada o perypetiach w swym związku, życiu we współczesnym świecie i o kobiecych potrzebach. Bez cenzury relacjonuje codzienne sytuacje, czułe przekomarzania czy też temperamentne sprzeczki. W powietrzu bezustannie wznosi się atmosfera nieskrywanego erotyzmu, a pikantne detale małżeńskiego pożycia bynajmniej nie stanowią tabu. Spotykamy więc bohaterów w sytuacjach nad wyraz przyziemnych: podczas urządzania mieszkania, przyrządzania posiłków, w chorobie, na imprezie, w łóżku... ¬ czyli zupełnie jak w reality show...

Książka dobitnie i z humorem prezentuje, iż nie ma jednej recepty na udane pożycie, a wszystkie poradniki można włożyć między bajki.

„Grunt to polubić siebie. Ludzie są w jakimś sensie swoją kreacją. Nie ma żadnego odgórnego ideału piękna. Warto być zgodną z samą sobą. Należy zastanowić się – kim chciałabym być? Jak chciałabym wyglądać? Co chciałabym sobą reprezentować? Można zazdrościć osobom w naszym mniemaniu świetnym. Można jeszcze zadziałać i stać się dla siebie ideałem. Tak naprawdę niemało rzeczy można w sobie zmienić. Zamiast zazdrościć komuś jędrnej pupy, czy nie lepiej samemu popracować nad swoją, żeby osiągnąć wymarzone efekty? Trzeba zadać sobie pytanie – akceptuję czy działam?"