W poszukiwaniu własnego głosu

Jest to praca stanowiąca dowód biegłej orientacji Autorki w prowadzaniu naukowych badań literaturoznawczych, umiejętności dokonywania stosownych analiz utworów literackich i konstruowania logicznych i przekonujących wniosków.

Podjęty temat jest aktualny i wyraźny nie tylko dla literaturoznawstwa stricte afrykanistycznego, ale także dla badań nad literaturą światową. Warto także zwrócić uwagę na fakt, iż oceniana praca jest pionierska w Polsce, ponieważ prezentuje pisarstwo pań, które tworzą w języku suahili, co nie stanowiło dotąd dominującego nurtu badań nie tylko w języku polskim, ale także w językach suahili i angielskim.

Podjęta problematyka badawcza jest nadal stosunkowo prekursorska w światowych afrykanistycznych badaniach literaturoznawczych, bo jednak analiza pisarskiej twórczości Afrykanek jest w nich dość ochoczo podejmowana w ostatnich latach, to badania nad prozą suahili autorstwa pań i wyrażaniem w niej damskiej wieloaspektowej tożsamości prowadzone przez Autorkę są pionierskie.

aczkolwiek w Polsce od lat rozwija się akademicka refleksja nad literaturami afrykańskimi, także nad utworami pisanymi przez kobiety, to większość opracowań dotyczy literatur wykonanych w językach europejskich.

jednocześnie praca Izabeli Romańczuk jest pierwszym, nie tylko w Polsce, lecz na świecie, całościowym opracowaniem twórczości kobiet tanzańskich piszących w języku suahili.