Zadomowieni i wyobcowani

Książka Justyny Budzik poświęcona jest twórczości siedmiu polskich poetów (kilku pokoleń) osiadłych w Kanadzie w zróżnicowanych dekadach po zakończeniu II wojny światowej. Poezja Bogdana Czaykowskiego, Andrzeja Buszy, Floriana Śmieji, Wacława Iwaniuka, Edwarda Zymana, producent Kusiby i Romana Sabo posłużyła Autorce do wnikliwej refleksji na temat sytuacji polskiego twórcy w Kraju Klonowego Liścia, „ze szczególnym uwzględnieniem dychotomii zadomowienia i wyobcowania" (jak czytamy we Wstępie).

W pracy wyszukamy rozważania na temat wielorakich aspektów (m.in. Psychologicznych, społecznych, filozoficznych bądź artystycznych), jakie wiążą się z sytuacją wygnania. Studium krakowskiej badaczki jest rzeczowym i kompetentnym opisem niezwykle ważnej, a wręcz fundamentalnej dla każdego pisarza - emigranta, problematyki kształtowania własnej przestrzeni duchowej, rozpiętej antynomicznie między byciem „obcym" a byciem „tutejszym".

Justyna Budzik wykorzystała nie tylko świetny warsztat literaturoznawczy, ale także swoje rozległe umiejętności filologiczne i translatorskie. Zebrała niemało materiałów niepublikowanych, przeprowadziła liczne wywiady, dotarła do interesujących zbiorów archiwalnych.

Wykazała się mocnym przygotowaniem teoretycznym, rezultatem metodologiczną, przenikliwością i erudycją. To z pewnością ważna i potrzebna praca, która wzbogaci wiedzę nie tylko o polsko-kanadyjskich relacjach w literaturze emigracyjnej i postemigracyjnej, ale także o problematyce dwukulturowości i zadomowienia w wielu rozmiarach współczesnego świata.

Z recenzji prof. Dr. Hab. Janusza Pasterskiego