Mgliste lata dzieciństwa wspomnienia z zamościa

Pierwszy tom swych wspomnień Perec – jeden z najsłynniejszych pisarzy jidysz, opublikował w 1913 roku pt. Majne zichrojnes [Moje wspomnienia]. Z powodu śmierci nie zdążył napisać kolejnych tomów. We wstępie określił je jako głównie klucz do swoich dzieł.

Książka mieści dziewięć rozdziałów koncentrujących się na okresie dzieciństwa i młodości, demonstruje rozwój intelektualny i emocjonalny pisarza. Perec skupia się na procesie swego kształcenia – tradycyjnej nauce w chederze i bejt-midraszu,jeszcze na wpływie edukacji mniej formalnej – poprzez własne lektury, kontakt z nie-Żydami, wpływ haskali.

Opisując zdarzenia ze swej biografii, wytwarza barwne portrety postaci i miejsc ze wczesnego okresu swego życia (Zamość i Szczebrzeszyn). Główne powody, dla których warto przetłumaczyć wspomnienia tego autora, są następujące: z perspektywy żydowskiej ukazane są tam warunki życia w Polsce w okresie zaborów, powstanie styczniowe, a także relacje polskożydowskie; jego wspomnienia przedstawiają modelową biografię żydowskiego chłopca, który przechodzi drogę od dzieciństwa warunkowanego tradycją i religią do młodości, będącej okresem otwierania się na postawy oświeceniowe i wpływy zewnętrzne.