Dzieło sztuki – erotyka lesbijska

„Minęła godzina, kiedy dźwięk węgielka ustał. Rosemary wstała, przeciągnęła się i powolnym krokiem podeszła do swej modelki.

– Potrzebuję czegoś więcej. Czegoś... Ekstrawaganckiego.

Gwendoline wbrew pobudzeniu nie zmieniła swej pozycji, wiedząc, że nie wolno, do czasu, aż artysta na to nie zezwoli. W zauroczeniu obserwowała zwinne ruchy kobiety, która obdarzyła ją solidnym spojrzeniem, a następnie chwyciła za... Jedną ze sznurówek. Lekkie pociągnięcie wystarczyło, by sukienka się rozluźniła, powoli zsuwając się na jej ramiona. Poetka drgnęła, wiedząc, że nie miała pod spodem zbyt niemało do zakrycia – halka była koronkowa i szczególnie prześwitująca.

Rosemary natomiast, obserwując opadającą odzież, oblizała usta.

– Tak. Tak, to będzie dobry start."

Początkująca poetka Gwendoline Ross uzyskuje długo wyczekiwane zaproszenie na prestiżowy bankiet organizowany przez stowarzyszenie artystów. Przeznaczony dla najznamienitszych twórców, jest kuszącą szansą, aby zabłysnąć wśród koneserów sztuki, kusząc ofertą korzystnej zabawy, rozgłosu, a także poszerzenia horyzontów. Podczas tej wieczornej uczty Gwen poznaje Rosemary Lovett-Montcroix, najsłynniejszą malarkę kontynentu, której talent zdoła prześcignąć jedynie jej nieprzeciętna uroda i pewność siebie. Rosemary oświadcza, iż chce namalować Gwen. Ciężko odrzucić taką propozycję...