Stryjeńska. diabli nadali

Pełna pasji i furii, podziwiana i nienawidzona, znana i zapomniana. Malarka uderzających skrajności i totalnych przeciwieństw. Zofia Stryjeńska.

Co kochała, a czego się bała? Z kim się przyjaźniła i gdzie bywała? Jak piła wódkę i przeklinała? Co przemilczała?

Angelika Kuźniak odkrywa przed czytelnikami zapomniane życie wybitnej polskiej malarki art déco. Z jej biografii wyłania się pełnokrwista kobieta, której zmagania są tyleż fascynujące, co uniwersalne.

świeże wydanie książki gromadzi oryginalny „Słownik Zochy” opracowany poprzez Angelikę Kuźniak.

Rodziłam się u zbiegu dwóch epok. Za późno, żeby tańczyć kankana, za wcześnie, żeby podziwiać rozbicie atomu. Oscyluję więc krańcowo między przepaścią a nadzieją.

Zofia Stryjeńska

Z listu do siostry Maryli, 1969 rok:

„Staremu nudziarzowi o sobie pisać zabraniam. Nie zamierzam błąkać się w nudzie i szarzyźnie nawet po mej dematerializacji. Niech będzie w tym pisaniu tempo, ruch, barwa, energia. Niech mi na nowo w żyłach zacznie pulsować! […]

Saludos”