Diabeł

„Diabeł” to powieść Lwa Tołstoja, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli realizmu w literaturze europejskiej.

Lew Tołstoj jest jednym z najmocniej znanych pisarzy, reformatorów i moralistów w historii rosyjskiej kultury. Jego poglądy religijne ukształtowały się już w czasie pisania, podobnie jak jego poglądy na temat relacji między mężczyznami i kobietami. Nie można przecenić wpływu Tołstoja na literaturę rosyjską i obcą. Opublikowano dużo monografii i badań naukowych na temat Tołstoja. „Diabeł” to historia z życia Tołstoja. Powieść opowiada historię uczciwego szlachcica, który nie jest w stanie powstrzymać swojej pasji do prostej kobiety, poddanki. Tołstoj moralnie argumentuje, jak cielesne pragnienia niszczą człowieka, prowadząc go na śmierć, najpierw duchową, a potem fizyczną. Jego zdaniem kobieta jest istotnie bardziej zepsutym stworzeniem – nie odczuwa bowiem moralnego cierpienia po skorzystaniu z zakazanego związku.

Lew Tołstoj (1828-1910) - wybitny rosyjski pisarz i myśliciel. Jego utwory wywarły ogromny wpływ na literaturę światową, a poglądy na rozwój myśli etycznej pierwszej połowy XX wieku. Debiutował powieścią "Dzieciństwo" (1852), która wraz z "Latami chłopięcymi" (1854) i "Młodością" (1857) stwarza trylogię autobiograficzną. W latach 60. Stworzył jedno ze swych największych arcydzieł - "Wojnę i pomieszczenie". Stanowi ona rozległą panoramę rosyjskiego społeczeństwa doby napoleońskiej. Drugim najmocniej znanym utworem Tołstoja jest "Anna Karenina". Oprócz powieści autor pisał niemało opowiadań, utwory dramatyczne oraz zajmował się publicystyką polityczną.