Terapeutyczna moc nerwu błędnego praca z ciałem oparta na teorii poliwagalnej

funkcjonalny przewodnik dla psycho- i fizjoterapeutów oraz osób zmagających się z przewlekłym stresem i depresją

Stanley Rosenberg, specjalista w zakresie terapii czaszkowo-krzyżowej z ponad trzydziestoletnim doświadczeniem, przekonuje, iż stany psychiczny i emocjonalny człowieka zależą w głównej mierze od poprawnego działania nerwu błędnego. Opierając się na teorii poliwagalnej, autor udowadnia, że liczne powszechnie występujące problemy psychiczne i fizyczne – od lęku poprzez depresję po migreny i ból pleców – świadczą o nieprawidłowym funkcjonowaniu tego nerwu.

Terapeutyczna moc nerwu błędnego mieści proste ćwiczenia do samodzielnego wykonywania, które pozwalają na regulację działania nerwu błędnego w celu osiągnięcia stanu głębokiego odprężenia, poprawy jakości snu i regeneracji po urazie lub traumie. Proponowane przez autora metody pracy z ciałem można też z powodzeniem stosować w terapii zaburzeń ze spektrum autyzmu. Rosenberg pokazuje, jak dobre funkcjonowanie autonomicznego układu nerwowego pozwala uzyskać wewnętrzny spokój i równowagę i pozytywnie wpływa na relacje z innymi.

Nerw błędny jest nerwem czaszkowym łączącym obszary pnia mózgu z kilkoma narządami wewnętrznymi. Twórca teorii poliwagalnej, Stephen W. Porges, udowadnia, że funkcjonowanie tego nerwu ma ogromny wpływ na ludzką psychikę. Autor niniejszej książki wykorzystuje teorię poliwagalną w fizjoterapii, a zaproponowane poprzez niego techniki znajdują użycie w zaburzeniach lękowych, terapii traumy i depresji oraz pracy z osobami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu.

Stanley ma ogromny dar: umiejętność dyskretnego czerpania informacji naukowych i stosowania ich w terapii w instynktowny, pomysłowy i sprawny sposób.

Z przedmowy dra Stephena W. Porgesa, twórcy teorii poliwagalnej

Stanley Rosenberg, specjalista w zakresie terapii czaszkowo-krzyżowej z ponad trzydziestoletnim doświadczeniem. Przez mnóstwo lat uczył się pod kierunkiem Alaina Gehina, odbywał szkolenia w Instytucie Upledgera, uczestniczył w kursach prowadzonych przez Giorgię Milne, badał użycia terapii czaszkowo-krzyżowej w pracy z dziećmi wraz z Benjaminem Shieldem oraz uczestniczył w kursach osteopatii prowadzonych poprzez Jeana-Pierre’a Barrala. Poprzez niemało lat prowadził w Danii szkołę, w której uczył integracji strukturalnej, masażu powięziowego, masażu blizn, biomechanicznej terapii czaszkowo-krzyżowej, masażu wisceralnego i biotensegracji.