Różaniec. duchowa walka o zbawienie świata

Modlitewnik dla autentycznych katolików!

Powtarzalność różańca, która pozwala wejść w stan głębokiej medytacji, jest siłą tej modlitwy, lecz może również prowadzić do znużenia i rozproszenia. Sprawnym antidotum jest koncentracja na wybranej intencji. Dwight Longenecker proponuje, aby była nią walka ze złem w otaczającej nas codzienności. Dwadzieścia rozdziałów książki Różaniec. Duchowa walka o zbawienie świata odpowiada liczbie tajemnic różańcowych – w każdym z nich autor zestawia tajemnicę z rozmaitymi odmianami zła w naszym życiu.

Rozdziały rozpoczynają krótkie komentarze do fragmentów Pisma Świętego, odnoszące się do mocnej tajemnicy różańca. Następnie przedstawione jest „świadectwo z pola walki”, czyli doświadczenia osób, które zetknęły się z danym typym zła. W kontrze czytelnik uzyskuje „rozważanie o zwycięstwie”, będące świadectwem z życia Jezusa oraz jasne „wskazówki do walki” ze złem. Rozdziały kończą się modlitwą, zamykającą każdą dziesiątkę różańca.

Autor prezentuje, w jaki sposób nauka płynąca z Biblii została wypaczona przez współczesność – jak nawet seksualna amoralność, podziały i nienawiść, przemoc, demoralizacja, materializm. Daje jednak mocne rozwiązania i przekonuje, iż modlitwa to mocny oręż. Musimy tylko wiedzieć, jak go użyć. Ta książka właśnie tego uczy.

Chcąc przeciwdziałać ciemności – zapalamy lamę. Zimnu – rozpalamy ogień. Analogicznie też powinniśmy czynić ze złem. Najlepszym sposobem na walkę ze złem jest właśnie modlitwa, która uczy nas zauważania i doceniania dobra, i autentyczności. Potwierdzają to święci, którzy są jednogłośni w tym twierdzeniu. Za przewodnika i dowódcę w tej walce obierają sobie Matkę Jezusa, która chroni nas i kieruje nami jako najskuteczniejszy wojownik w walce z Szatanem.

"Szatan boi się Dziewicy Maryi bardziej niż ludzi i aniołów, lecz – w pewnym sensie – także bardziej aniżeli samego Boga. I nie chodzi o to, że gniew, siła i nienawiść Boga są nieskończenie większe niżeli w wypadku Dziewicy Maryi, ponieważ jej doskonałość ma granice; chodzi typowo o to, że Szatan w swojej dumie cierpi nieskończenie bardziej, gdy zostaje pokonany i ukarany poprzez skromną i pokorną sługę Bożą, jej pokora upokarza go bardziej niżeli Boża siła". (fragment książki)