Białe maski / szare twarze (Universitas)

Formuła tytułu książki Białe maski / szare twarze - metaforyczna plama Rorschacha - stała się bodźcem do rozważań na temat psychofizycznych dyskomfortów i cierpień odczuwanych przez mieszkańców peryferyjnej, środkowo-wschodniej Europy; zachętą do pochylenia się nad dolegliwościami zapisywanymi niestrudzenie poprzez miejscowych pisarzy, artystów i intelektualistów. W pierwszej części tomu zostały skatalogowane artykuły prezentujące problematykę ucieleśnionych podmiotowości postrzeganych w kontekście wojny i komunizmu. Autorzy i autorki analizują w niej "przetaczanie się" przez trzy pokolenia perypetii nie/pamięci o Zagładzie i dziedzictwie dwu totalitaryzmów. Druga część książki składa się z tekstów skupionych na doświadczeniu środkowo-wschodnich Europejczyków postrzeganym w perspektywie napięć przestrzennych. Badaczki i badacze opisują rozmaite odmiany wykorzenienia i migracji oraz (utracone z zasady) poczucie zadomowienia; oferują badanie ucieleśnionych podmiotowości formujących się w post/zależnościowym kontekście de/kreującym relacje etniczne, klasowe oraz płciowe.