I nie było już nikogo

Dziesięć osób, każda podejrzana o morderstwo, zostaje zaproszonych poprzez enigmatycznego gospodarza do domu na wyspie. Gdy ginie druga osoba, goście prędko zdają sobie sprawę, iż to, co początkowo uważali za nieszczęśliwy wypadek, jest robotą zabójcy. Postanawiają odkryć jego tożsamość, ale okazuje się, że nikt nie ma alibi. Odizolowani od społeczeństwa, umierają jeden po drugim w sposób opisany w dziecięcej rymowance, która wywieszona jest w ich pokojach.