Ortodoksja i chaos (Impuls)

Coraz rzadsze są książki, w których treść idzie w parze z formą; nie starczy mieć coś do powiedzenia, trzeba jeszcze umieć to przekazać. Książki profesora Nalaskowskiego od lat niezmiennie intrygują, lekkością formy i celnością spostrzeżeń przywołując najlepsze tradycje polskiej eseistyki. Z Profesorem można się zgadzać albo nie, można dyskutować, popierać lub zwalczać, ale, z reguły, trzeba go czytać. Najnowszy zbiór, zatytułowany (jakże obiecująco...) Ortodoksja i chaos, jest z reguły znakomitą lekturą, lekturą przewrotną, gdyż zafascynowany Czytelnik bezwiednie ulega czarowi autorskiego wywodu, kwestie merytoryczne odsuwając na boczny tor. A niesłusznie. Profesor Nalaskowski porusza tematy nie tylko ważne (m.in. Reforma edukacji), lecz i kontrowersyjne (tzw. Kwestia żydowska, wychowanie do życia w rodzinie i mnóstwo innych), przy czym niejednoznaczność jest tu cechą najbardziej pożądaną, gdyż, z racji swej natury, pobudza do myślenia, a o to Profesorowi najistotniej chodzi.