Pewnego dnia odwiedziłam dziadka

Pewnego dnia Halusia wybiera się z babcią w odwiedziny do dziadka. Odwiedziny w nietypowym miejscu, bo na cmentarzu – dziadek zmarł zanim dziewczynka się urodziła, dlatego nie miała okazji poznać go osobiście. Halusia jest jednak wyjątkowo interesująca, kim dziadek był, co lubił i jak spędzał czas. Zadaje więc masę pytań, na które babcia z ochotą odpowiada, przybliżając wnuczce portret kochanego męża – jego ulubione powiedzonka i zwyczaje.

Halusia dowiaduje się, iż dziadek żyje we wspomnieniach swoich bliskich, a jego część jest choćby w Halusi – w końcu wszyscy mówią, iż to właśnie po nim odziedziczyła niebieskie oczy.

Ciekawość dziewczynki ożywia opowieści babci, która opowiada o dziadku z ciepłem i tęsknotą, równocześnie ucząc wnuczkę, jak ważna jest pamięć o tych, którzy odeszli. Jej perspektywa dodaje historii lekkości i humoru, co czyni książkę niebanalną zarówno dla młodszych, jak i starszych czytelników.