Autobiografia Spadek po pradziadku: Opowieść była zamieszczana poprzez Kadię Mołodowską w latach 1964 – 1975 na łamach kwartalnika „Swiwe". Autorka opisała swoje życie począwszy od okresu dzieciństwa (jednak z pominięciem jego wczesnych lat), poprzez młode lata i wiek przeciętny.
niemało miejsca poświęciła opisowi własnej edukacji i pracy z dziećmi, żywo znamionując ludzi, wśród których się obracała – koleżanki z kursów hebrajskich w Warszawie, charyzmatycznego dyrektora Jechiela Halperina i innych nauczycieli.
Ciepło pisała także o ludziach poznanych w trakcie swej tułaczki po miastach i miasteczkach dzisiejszej Ukrainy, pisarzach i pedagogach. W owym czasie zawarła znajomość z Symchą Lewem, historykiem i publicystą, którego wkrótce poślubiła.
Ponownie zamieszkała w Warszawie, gdzie stała się częścią żydowskiego środowiska literackiego, poznała także życie w biednej dzielnicy. Podobnie, gdy przyjechała do Ameryki, zaciekawiły ją dwa światy – literatury i kultury jidysz, a także świat żydowskich zwykłych ludzi.
Z niezwykłym entuzjazmem i zapałem opisała swoje życie w Izraelu, gdzie mieszkała ponad dwa lata. Dane jej było spotkać tam dawnych przyjaciół sprzed wojny, jeszcze z Europy, odnajdując wspólny język z nimi i wspólne zainteresowania.
W serii ukazały się: Ludwig Kalisch, Obrazki z moich lat chłopięcych Jecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM I Najstarsze pamiętniki Żydów krakowskich: Meir ben Jechiel Kadosz z Brodu, Zwój pana Meira, Jom Tow Lipmann Heller, Zwój nienawiści Jecheskiel Kotik, Moje wspomnienia, TOM II Estera Rachela Kamińska, Boso przez ciernie i kwiaty.
Memuary „matki teatru żydowskiego" Mordechaj Aron Gincburg, Awiezer. Wyznania maskila Beniamin R., „Płonęli gniewem". Autobiografia młodego Żyda Rachela Fajgenberg, Dziewczęce lata. Młodość w poleskim sztetlu
Opinie i recenzje użytkowników
Dodaj opinie lub recenzję dla Spadek po pradziadku. Opowieść. Twój komentarz zostanie wyświetlony po moderacji.