Diagnostyka pedagogiczna

Książka Ewy Wysockiej jest w swojej treści upomnieniem się o nabywanie jak najwyższych standardów profesjonalizmu w pracy pedagoga czy/i nauczyciela, aby podobnie, jak ma to miejsce w innym zawodzie publicznego zaufania, jakim jest lekarz – z reguły nie szkodzić, nie skrzywdzić wychowywanej czy kształconej jednostki, aby nie degradować narodowej kultury, tożsamości wyznaniowej czy nieśmiertelnych wartości w naszym życiu.

Do tego konieczny jest warsztat rzetelnego i uczciwego badacza, diagnosty, który pedagodzy muszą zdobyć i bezustannie rozwijać poprzez cały okres swojej aktywności społeczno-zawodowej, misyjnej czy naturalnej w roli rodziców, jeśli chcą optymalnie dobierać środki, metody, formy i techniki wychowawczego wpływu /wspierania rozwoju człowieka.

Jest to pierwsza tego typu rozprawa w naszym kraju - w porównaniu z podręcznikiem Bolesława Niemierko pt. Diagnostyka edukacyjna (Warszawa 2009) nastawionym wyłącznie na diagnostykę edukacyjną w przestrzeni szkolnej, której autorka ujmuje podstawy teoretyczno–metodologiczne procesu diagnozy pedagogicznej w tak szerokim, kompleksowym i systematycznym ujęciu.

Tym większe więc należą się słowa uznania dla Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN, że zechciał włączyć do rewelacyjnej serii autorskich monografii publikację, która jest fundamentalna dla pedagogów i nauczycieli, jeśli ich kompetencje są wzbogacone o niepowtarzalną wiedzę i umiejętności poznawania wychowanków/ uczniów w sposób maksymalnie optymalny do ich osobistych i środowiskowych warunków życia.

[...] Gorąco polecam tę książkę nie tylko studentom czy profesjonalistom w zakresie pedagogiki, ale i innych nauk humanistycznych i społecznych, gdyż mogą czerpać z tego źródła wiedzę, która znajduje szerokie użycie w każdej profesji społecznej, uwzględniając przy tym to, co wybitny socjolog Florian Znaniecki określił mianem „współczynnika humanistycznego".

Ufam, że dzięki tej rozprawie udoskonalone i bogatsze w swoich uzasadnieniach i wyborach będą także prace dyplomowe naszych studentów i doktorantów, bo jest to fundament pod konstruowanie założeń własnych badań na każdym poziomie rozwoju osobistego, a także dążeń do9 własnego awansu naukowego.

z recenzji prof. Bogusława Śliwerskiego linia autorskich podręczników akademickich Pedagogika Nauce i Praktyce: 1. Pedagogika ogólna. Podstawowe prawidłowości (opis książki) 2. Dydaktyka. Podręcznik akademicki (opis książki) 3.

Z dziejów teorii i praktyki wychowania. Podrecznik akademicki (opis książki) 4. Socjologia edukacji. Podrecznik akademicki (opis książki) 5. Pedeutologia. Studium teoretyczno-pragmatyczne (opis książki) 6.

Diagnostyka pedagogiczna – świeże obszary i rozwiązania metodologiczne (opis książki) seria autorskich podręczników akade­mickich do pedagogiki jest kolejnym do­pełnieniem polskiej literatury przedmiotu o świeże IMPULSY i spojrzenie na przed­miot jej naukowych badań, najistotniej palące dla praktyki problemy eduka­cyjne, opiekuńcze i wychowawcze oraz klasyczne albo/i nieznane jeszcze sposoby podejścia do ich rozwiązywania.

W pono- woczesnej dobie naukowa wiedza rozwi­ja się z nieprawdopodobną dynamiką, intensywnością i częstotliwością, toteż coraz trudniej jest adeptom tej profesji odnaleźć się w jej labiryncie. Autorzy kolekcji wydawniczej jednak jednocześnie potwier­dzają aktualność przekazywanej nam wiedzy, jak i wychodzą w przyszłość z tym, co warte jest zatrzymania, reflek­sji czy dalszych badań.

Właśnie dlatego nadałem tej linii tytuł: PEDAGOGIKA NAUCE I PRAKTYCE, bo każdy z auto­rów, pracując nad zakresem tematycz­nym własnej subdyscypliny naukowej, łączy w akademickim i podręczniko­wym zarazem przekazie teraźniejszość z przyszłością, która na naszych oczach i tak staje się już przeszłością.

Czytelnikom podręczników nie tylko ży­czę miłej lektury, ale i namawiam do wspól­nej debaty, krytyki i recenzji, które nam wszystkim pomogą w doskonaleniu włas­nej twórczości. Prof. Dr hab. Bogusław Śliwerski