Społeczne i indywidualne wymiary oceny szkolnej

Książka jest nowatorskim spojrzeniem na możliwości analizy cyklu dydaktycznego poprzez skutki równocześnie społeczne, jak i wyraźne dla jakości życia osób jemu poddanych. Publikacja bez wątpienia będzie ciekawa dla przyszłych nauczycieli, a już pracującym pozwoli odnaleźć siebie i jeszcze jeden wymiar etyczny swego zawodu.

Z recenzji prof. Dr hab. Krystyny Ferenz Niniejszą książkę poprzedziła praca o charakterze popularnonaukowym o tytule: Znaczenie oceniania w przebiegu życia, w której podkreślałem wpływ ocen szkolnych i oceniania na przebieg kariery zawodowej i samoocenę osoby jako członka społeczności.

Monografia zaś ujmuje społeczne i jednostkowe wymiary oceny szkolnej, poszerza ogląd zagadnienia. Ocenianie to pokaźny składnik naszego życia. Zaczynamy być oceniani już w momencie narodzin, potem w rodzinie, szkole, pracy, w relacjach z innymi: bliskimi i obcymi.

Co więcej, w pewnym momencie życia to my oceniamy innych i samych siebie. Dlaczego więc uważam, iż ocena to pokaźny składnik naszego życia? Dlatego że to oceny innych oraz oceny szkolne decydują o naszym życiu, postępowaniu, ogólnie funkcjonowaniu.

Dobrostan albo jego brak zależą od tego, jak postrzegają nas inni. Stąd ważne wydaje mi się to, że pozycja nauczyciela, który ocenia klasę czy pojedynczych uczniów, jest znaczna w procesie budowania samoświadomości podopiecznych, ich możliwości edukacyjnych jednocześnie w miejscu, w którym się znajdują obecnie, jak i w tym, w którym będą w przyszłości.

Książka to owoc długich przemyśleń i sporych badań. Monografia zajmuje się znalezienia odpowiedzi na główny cel badań, a mianowicie: jakie znaczenie ma współcześnie ocenianie w dwóch zasadniczych wymiarach: społecznym i indywidualnym.

Dlatego dwa główne zadania badawcze przyjmują postać pytań: 1. Jak ocena w szkole przekłada się na sukces albo jego brak w decyzjach życiowych? 2. Jaki znaczenie wzmacnianiu w rodzinie wysiłków szkolnych przypisują retrospektywnie osoby dorosłe?