Telewizja Dziewcząt i Chłopców (1957–1993)

Monografia autorstwa Sławomira W. Malinowskiego Telewizja Dziewcząt i Chłopców (1957–1993). Historia niczym baśń z innego świata to książka niezwykła. Mimo że jej tytuł sugeruje kronikarskie opracowanie na temat jednej z redakcji polskiej telewizji publicznej, to w rzeczywistości jest to opowieść (auto) biograficzna.

Posiłkując się fragmentami wywiadów, publikacji, a także dokumentów związanych z programami telewizyjnymi i audycjami radiowymi, autor prezentuje okoliczności, w których działania i doświadczenia redaktorów Telewizji Dziewcząt i Chłopców (TDC) wzbogaciły życie tysięcy dzieci i młodzieży, ich rodzin, znajomych, podopiecznych w masowych akcjach.

Jest to więc wielobarwna mozaika osobistych historii, przekazana w formie gawędy, którą znamionuje dostępność języka, lekkość stylu i czytelność przykładów. Strukturę treści książki współtworzą dwie komplementarne części.

Na pierwszą z nich składają się rozdziały, w których mowa o pracy edukacyjnej zespołów oraz współpracowników TDC, „Świata Młodych", społecznych efektach ich wysiłku, a także o ich recepcji w różnorodnych środkach masowego komunikowania.

Autor przypomina z pewnością niepowtarzalne okoliczności realizacji programów dla dzieci takich jak „wyświetlacz z Bratkiem", „Klub Pancernych", „Latający Holender", „Niewidzialna Ręka", „Zwierzyniec" i innych mniejszych produkcji.