Ewaluacja społeczna w edukacji

Książka jest rezultatem wieloletnich prac nad teoretycznym i praktycznym modelem ewaluacji społecznej, która znajduje wykorzystanie w edukacji; może być także prowadzona na wszelkich innych obszarach w stosunku do przedmiotów, które mogą być poddawane badaniom ewaluacyjnym.

Zaproponowany model ewaluacji poprzez mnóstwo lat był wdrażany i praktykowany poprzez autorkę w licznych podejmowanych poprzez nią badaniach ewaluacyjnych, wprowadzając do nich komponenty uspołecznienia, dialogu i partycypacji rozmaitych grup społecznych, będących pośrednio bądź bezpośrednio uczestnikami badań ewaluacyjnych lub grup i instytucji zainteresowanych wynikami ewaluacji.

Książka jest próbą wyodrębnionia potencjałów ewaluacji w jej uspołecznionym modelu; jest także próbą nakreślenia potrzeb wdrożenia tego typu ewaluacji, który w swych założeniach nawiązuje do doświadczeń pedagogicznych, m.in.

pedagogiki społecznej, ale także pedagogiki krytycznej. W tym pierwszym odwołaniu ewaluacja nawiązuje do wartościowania, funkcjonalności i celowości. Badania ewaluacyjne mają także niemało wspólnych komponentów z badaniami krytycznymi.

Ich zbieżne przesłanki zawierają się np. W potrzebach dostrzegania zmienności rzeczywistości społecznej, usytuowaniu badacza wewnątrz badanej rzeczywistości, odwołaniu do kontekstu społecznego i podejmowaniu przez badacza krytyki równocześnie w jej pozytywnym, jak i negatywnym kontekście.

Niniejsza książka ma za zadanie pokazać rozumienie, metodologię i możliwości użycia ewaluacji społecznej w edukacji i drogę do wypracowania właściwej kultury ewaluacyjnej, jaka stanowi długookresowy cel jej stosowania.