Kapitał kulturowy młodego pokolenia Polski współczesnej. Studium na przykładzie wybranych społeczności Podkarpacia

Autor dotyka fundamentalnego problemu: czy współczesne trendy społeczne, takie jak globalizacja, informatyzacja są czynnikami wyrównywania szans, czy też wzmacniają istniejące już nierówności, a także/lub tworzą świeże ich postaci? Cała praca zbudowana jest w oparciu o konwencjonalny trójelementowy schemat: teoria – metodologia – empiria, co stanowi przypomnienie kanonów klasycznie podejmowanej działalności naukowej. Autor reprezentuje porządną metodologiczną szkołę, umiejętnie wykorzystując mniej i bardziej nowoczesne procedury analiz statystycznych. Każdy krok w jego rozumowaniu, każdy etap jego analizy, każdy szczegółowy wniosek znajduje swoje uzasadnienie w prezentacji określonego rozkładu zmiennej czy zmiennych.
Praca ma walory poznawcze, ergonomiczne i dydaktyczne. Może być ergonomiczna jako ważny komponent diagnozy, stanowiącej punkt wyjścia np. Do konstrukcji strategii rozwojowych Podkarpacia, jeśli chodzi o rozwój kapitału ludzkiego. Może stanowić wzór solidnej, naukowej roboty, może być dowodem na ergonomiczność posługiwania się metodami ilościowymi, a także może być przykładem nieprzeciętnego opanowania warsztatu statystycznego. W dzisiejszej socjologii pełnej tzw. Postmodernistycznego bełkotu i pseudosocjologicznej eseistyki ten walor pracy zyskuje bardzo na znaczeniu.

Z recenzji prof. Dra hab. Krzysztofa Gorlacha