Tajemnica bankowa a prawo do prywatności w prawie polskim

W monografii przyjęto tezę,informacje stanowiące tajemnicę bankową dotyczącą osób fizycznych są elementem prawa do prywatności. Praca dotyczy analizy norm prawa krajowego, jednakże wykorzystano także do orzecznictwo i poglądy doktryny w innych kulturach prawnych, co wydało się potrzebne przy ustaleniu genezy prawa do prywatności i jego zakresu przedmiotowego.

W rozdziale I przedstawiono genezę i ewolucję instytucji tajemnicy bankowej i zasygnalizowano podstawy prawne ochrony danych objętych tajemnicą bankową w obowiązującym prawie. W dodatku, dokonano także próby odkodowania podstawowych pojęć kluczowych dla kolejnych zagadnień prezentowanych w dysertacji i najróżniejszych znaczeń pojęcia tajemnicy, z którymi można integrować tajemnicę bankową.

Jak dowiedziono, zakresów bowiem pojęć takich jak tajemnica bankowa, tajemnica zawodowa, tajemnica przedsiębiorstwa czy również tajemnica finansowa nie można skrupulatnie rozgraniczyć. W rozdziale II i III przeanalizowano obowiązujące regulacje dotyczące tajemnicy bankowej w prawie polskim.

posiadając na uwadze fakt, iż regulacje te nie są jednoznaczne i wyczerpujące, podjęto próbę ustalenia zakresu podmiotowego, przedmiotowego oraz obowiązywania w czasie tajemnicy bankowej. Zwrócono uwagę na powszechnie używane w praktyce bankowej zjawisko outsourcingu czynności bankowych w świetle warunków powierzania podmiotom zewnętrznym danych konfidencjonalnych.

Kolejno skupiono się na podstawach prawnych ujawnienia i uchylenia tajemnicy bankowej i sankcjom za jej naruszenie, wśród których należy wyróżnić sankcje prawno-karne i odpowiedzialność cywilną.

wyrózniono podmioty uprawnione do uzyskiwania danych stanowiących tajemnicę bankową ex lege i tryby uchylania tajemnicy bankowej a także sankcje przewidziane za naruszenie tajemnicy bankowej. Rozważania rozdziału IV poświęcono tajemnicy bankowej w kontekście prawa do prywatności i wyznaczoniu ograniczeń i gwarancji prawa do prywatności w związku z tajemnicą bankową.

Definicja tajemnicy bankowej, jak wskazano w I rozdziale, nie została jednoznacznie przyjęta w doktrynie prawa bankowego. Także pojęcie prywatności nie ma legalnej definicji, a jego odkodowanie osiągalne jest po sięgnięciu do dorobku doktryny i bogatego w tym zakresie orzecznictwa.

Teksty aktów normatywnych ograniczają się w większości do konstatacji, że życie prywatne podlega ochronie, a należy mieć na względzie ewolucję życia prywatnego jednostek w rytm stałego cyklu zmian społecznych.

Stworzenie jednej solidnej definicji prawa do prywatności jest szczególnie trudno, a choćby niemożliwe. Współcześnie przyczyn takiego stanu rzeczy należy upatrywać w dynamicznych zmianach stosunków społecznych, zwłaszcza na płaszczyźnie związanej z informatyzacją wielu dziedzin życia, które to powodują, iż zakres tego, co „prywatne" ciągle ulega istotnym zmianom