Poza protokołem tłumacza

Celem książki jest poszerzenie zarysowanych przez dotychczasowe studia profili poetyckich wybranych twórców związanych z londyńskim pismem emigracyjnym "Kontynenty" o refleksję nad kluczowymi aspektami uprawianej poprzez nich sztuki przekładu.

W oparciu o analizy interpretacyjne ich eseistyki teoretycznoprzekładowej, a także spolszczeń literatury anglosaskiej, omówione zostają najszczególniej specyficzne typy refrakcji, jakie motywują poetów do wprowadzania przesunięć semantycznych w tekstach tłumaczonych utworów lirycznych.

Należą do nich, przeważnie, refrakcje posiadające swoje źródła w przeświadczeniu tłumacza o kluczowej roli tradycji w kształtowaniu utworu (Jerzy Pietrkiewicz), postrzeganiu idei i roli sztuki poetyckiej (Bolesław Taborski), oddziaływaniu odgórnie opracowanego repertuaru pryncypiów przekładowych (Bogdan Czaykowski), wpływie na tłumaczenia wizji autora oryginału (Janusz A.

Ihnatowicz), związkach pomiędzy twórczością translatorską i własną tłumacza (Zygmunt Ławrynowicz) oraz świadomości posiadania licencji autorskiej w sytuacji autoprzekładów (Adam Czerniawski).