Nauczyciel-wychowawca (nie)wspierający ucznia – o znaczeniu nauczycielskich kompetencji społecznych

Monografia koncentruje się wokół rozważań na temat szczególnej roli nauczycieli- wychowawców, wykraczającej poza stricte dydaktyczne kryteria, na ich relacjach z uczniami, posiadających na celu wspieranie i pomaganie im w zmaganiu się z sytuacjami stresującymi, niełatwymi, w procesach podejmowania decyzji.

Działania te wymagają uważności, identyfikacji potrzeb ucznia, w kontekście znajomości jego sytuacji edukacyjnej i życiowej, mobilizacji do podjęcia działań i użycia rozmaitych strategii pomocowych, typowo opartych na skutecznej komunikacji z dziećmi i młodzieżą.

W tym zakresie niezbędne są także rozbudowane kompetencje społeczne, które nauczyciel-wychowawca może wykorzystać w procesach wspierania uczniów. Zawarte w monografii wyniki badań (wykonywanych w najróżniejszych paradygmatach badawczych) pochodzą z wielu przeróżnych ujęć badawczych.

Ich wyniki posłużyły do zilustrowania (nie)wspierającej roli wychowawców klas, z uwzględnieniem ich kompetencji społecznych, diagnozowanych z perspektywy uczniowskiej i nauczycielskiej. Zadaniem tej refleksji jest przede wszystkim wyszczególnionie na procesy pomocy i wsparcia adresowanego do uczniów, obecne w przestrzeni szkoły, które wytwarza nauczyciel-wychowawca.

Publikacja jest adresowana zarówno do teoretyków zajmujących się edukacją, w tym takimi subdyscyplinami pedagogiki, jak poradnictwo, pedagogika szkoły, pedeutologia, jak także do praktyków, decydentów wpływających na kształt szkoły, a w głównej mierze samych nauczycieli.