Short. Małe formy filmowe

Książka powraca do idei sięgającej korzeniami kultury antycznej, solidnie dzisiaj zapomnianej, którą jest związek łączący treść i formę. Zależność pomiędzy sprowadzonym do koniecznego minimum materiałem językowym w funkcji tworzywa a sposobem jego uformowania stanowi kwintesencję poniższego studium, nieprzypadkowo poświęconego właśnie niewiele znaczącym formom filmowym i audiowizualnym.

W wielu kulturach sztuka niepokaźnej formy jest od dawna kultywowana i wysoko uznana. Nie ulega jednak najmniejszej wątpliwości, że kinematografia wniosła w tę specyficzną sferę twórczości swój znaczący wkład.

Wszystko zaczęło się przecież od ruchomego mikroobrazka wyświetlanego w postaci niedługich parudziesięciosekundowych filmików, zaś kino światowe wykreowało z biegiem lat bardzo cenny, unikatowy zbiór idealnych dzieł, których wspólną cechę stanowi miniaturowych wymiarów forma.

W książce mowa jest o przeszłości niewielkich form, które przywołane i twórczo zaadaptowane, wkrótce mogą stać się przyszłością komunikowania i kultury audiowizualnej. Wróżenie z fusów? Niekoniecznie, rozejrzyjmy się uważnie wokół, obserwując to, co nas teraz otacza.

Kto zaręczy, iż formuła parugodzinnych spektakli kinowych kiedyś się nie wyczerpie, a ludzie zawsze będą chcieli oglądać znaczne produkcje tylko dlatego, że wydano na nie setki milionów dolarów? Być może, przyszłością komunikowania jest minimalna forma? Jeśli tak, warto zobaczyć jej istnienie, spojrzeć na nią z należną uwagą, pozbywając się uprzedzeń, i przyjrzeć się bliżej jej właściwościom już dzisiaj.