Rozpoznawanie szans edukacyjnych dzieci niesłyszących na progu szkoły podstawowej (badania z regionu łódzkiego)

Problematyka szans edukacyjnych uczniów niesłyszących zespaja się z szerszym zagadnieniem szans i barier w edukacji uczniów ze specjalnymi potrzebami i stanowi podstawę rozważań naukowych i poszukiwania rozwiązań poręcznych w ramach systemów kształcenia na całym świecie.

Współcześnie wyznaczają je tendencje przeciwdziałania marginalizacji (albo wykluczenia edukacyjnego) jakiejkolwiek z grup uczniów w perspektywie analogicznego procesu związanego z uczestnictwem społecznym.

Zmiany w przepisach oświatowych, pokaźniejsza świadomość rodziców, a głównie kluczowe decyzje formujące edukację osób z uszkodzonym słuchem implikują wzrost liczebności tej grupy dzieci w edukacji włączającej i integracyjnej.

Coraz większe możliwości wynikające z różnorodnego typu czynników kontekstowych, dotyczących m.in. Dynamicznego rozwoju technice wspomagającej słyszenie, technice informatycznych, wprowadzeniu przesiewowych badań słuchu oraz badania nad językiem migowym, wymagają wykorzystywania nowych rozwiązań systemowych.

W przeprowadzonych badaniach skoncentrowano się na opisie fenomenów zobrazowanych jako profile kompetencji językowych i funkcjonowania psychomotorycznego dzieci niesłyszących, kończących edukację przedszkolną w trzech rodzajach placówek: ogólnodostępnej, integracyjnej i specjalnej; a także na rekonstrukcji szans edukacyjnych dzieci niesłyszących z perspektywy doświadczeń diagnostyczno-rehabilitacyjnych oraz preferencji edukacyjnych ich słyszących i niesłyszących rodziców, a także opinii nauczycieli.