Filozofia przyrody i przyrodoznawstwa Roberta Boyle`a

W monografii przedstawiono analizę cyklu kształtowania się filozoficznego zaplecza laboratoryjnej praktyki badawczej, której początki autor łączy z dokonaniami Roberta Boyle’a (1627–1691). Doniosłym filozoficznym osiągnięciem Boyle’a było rozwiązanie problemu obiektywności wiedzy wytwarzanej w praktyce.

Sformułował on i uzasadnił dyrektywy metodologiczne, których przestrzeganie umożliwiło rozwinięcie protonaukowej działalności doświadczalno-eksperymentalnej w naukowy styl badań laboratoryjnych. Styl, którego reguły uprawiania stanowią także współcześnie pozanaukowy fundament nauki laboratoryjnej.

Autor demonstruje argumenty świadczące o tym, że zapatrywania filozoficzne Boyle’a nie tylko kreujeły pozanaukową podstawę laboratoryjnego stylu badań, lecz są także w sporej mierze obecne w filozoficznym zapleczu współczesnej nauki laboratoryjnej.