Ręcznikowy dusiciel

Historia Tadeusza Kwaśniaka, bezwzględnego mordercy dzieci.

Początkowo nazywany „Kolejarzem”, potem „Ręcznikowym dusicielem”, stał się jednym z najistotniej poszukiwanych przestępców na początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Teraz mógłby być już na wolności. Przeszedł do historii polskiej kryminalistyki z uwagi na specyficzny i niespotykany, wręcz „filmowy” czy „serialowy” modus operandi.

Szlak jego zbrodni wiódł poprzez całą Polskę – od Szczecina po Lublin. Ten bezwzględny morderca dzieci był wrogiem publicznym numer jeden, lecz nie stał się słynny jak Mariusz Trynkiewicz, zwany „szatanem z Piotrkowic”.

A jednak sprawa kryptonim „Zemsta” to przypadek w dziejach polskiej kryminalistyki wyjątkowy i szczególny. Bez dwóch zdań było to jedno z bardziej kosztownych śledztw XX wieku w powojennej Polsce – wytwarzano na jego potrzeby sto trzydzieści ekspertyz, przesłuchano ponad pięciuset świadków, zaangażowanych było pół tysiąca funkcjonariuszy, a czynnościami procesowymi zajmowało się trzydziestu sześciu prokuratorów. Choć zbrodniarz został ujęty, nigdy nie stanął przed obliczem sądu. Do teraz niektórzy mają wątpliwości, czy działał sam i czy zamordował tylko pięciu chłopców…