Wenlafaksyna i duloksetyna. Doświadczenia terapeutyczne w praktyce lekarza specjalisty

Poradnik składa się z trzech artykułów. W pierwszym omówiono wydajność leków przeciwdepresyjnych. Autor szczegółowo opisuje pozycję kliniczną wenlafaksyny i duloksetyny. Przedstawia także porównanie tych leków pod względem ich skuteczności i tolerancji.

Skuteczność wenlafaksyny i duloksetyny jest porównywalna. Wyniki niektórych badań wskazują, że duloksetyna to lek lepiej tolerowany. Drugi artykuł koncentruje się na lekach przeciwdepresyjnych wykazujących liczne działania farmakologiczne, które w efekcie udoskonalają efektywność w terapii bólu, zwłaszcza tego nieprzystępnego do leczenia, jakim jest ból neuropatyczny.

Zgodnie z najnowszymi rekomendacjami leki przeciwdepresyjne obok gabapentyny i pregabaliny plasują się na I linii obrony w leczeniu bólu neuropatycznego. Łagodzą w dodatku współistniejące z bólem zespoły, takie jak lęk i depresja.

W terapii lekami z tej grupy stosuje się głównie inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny. Leki z tej grupy dostępne w Polsce to duloksetyna i wenlafaksyna. Trzeci artykuł mówi o tym, iż leki z grupy inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny są od wielu lat dostępne na polskim rynku.

To wenlafaksyna i duloksetyna. Może się wydawać, iż substancje te można stosować zamiennie, jednak lata ergonomicznego i badania udowodniły, że występują pomiędzy nimi różnice. Kolejną ich atrakcyjną cechą jest zmiana działania zależnie od dawki.

W artykule zaprezentowano kilka przypadków klinicznych pacjentów, u których leczenie wenlafaksyną i duloksetyną przyniosło udoskonalenie stanu zdrowia. Pokazują one dostatek zastosowań tych preparatów.