Rytuały miłosne i obyczaje Słowian

Seksualność, odczuwanie pożądania, pragnienie intymności.

Jak te strefy życia postrzegali nasi przodkowie? Czy cechowała ich otwartość? Dużo się mówi o Kupale jako święcie miłości i rozwiązłości. Czybez wątpienia chodziło w nim tylko o niepohamowane orgie?

W kulturze Słowian energia seksualna była ściśle związana z przyrodą. Zbliżenie postrzegano jako symbol zrównania seksualności ludzkiej z oddawaniem czci różnorodnym przejawom i źródłom płodności: Słońcu, Księżycowi, wodzie, roślinności. Gdy patrzymy z zewnątrz na sporo obyczajów, może wydawać się, iż są nacechowane erotyzmem i skoncentrowane na fizyczności. Jednak gdy przyjrzymy się im bliżej, dostrzeżemy zależności, jakie zachodzą pomiędzy naturalnymi zjawiskami a mistycyzmem.

Czym dla Słowian były rytuały przejścia? Co symbolizowało płodność? Jakie były żeńskie, a jakie męskie cechy seksualności? Jak traktowano zjawiska takie jak prostytucja, kazirodztwo, zdrada? Jakie używano afrodyzjaki? Które rośliny służyły leczeniu impotencji, a które przeważnie damskich schorzeń? Jak przekłada się to na obecną wiedzę? Jakie rytuały odprawiano, by poprawić jakość współżycia?

Książka Korneli Kwajzer to jedna z prób interpretacji i rozważań na temat życia Słowian. Odpowiada na sporo pytań, a także stawia świeże.