Trójca wariatów (bajka dla dorosłych)

Ze szpitala psychiatrycznego w gminie Budy ucieka w nocy trzech pomyleńców. Pierwszy uważa się za Boga Ojca, drugi za Syna Bożego, a trzeci za Ducha Świętego. Goniący za nimi komendant miejscowej policji oznajmia o tym wójta gminy, nazywając ich trójcą wariatów.

nakłania go do pomocy w złapaniu psychicznych, ale ten, po początkowej uległości, zmienia zdanie i zaczyna popierać trójcę wariatów, co upraszcza jej zrobienie wykorzystania ze swojej manii. Przygody trójcy w gminie Budy oraz w pobliskim Trójmieście, nęcącym ją z powodu podobnej w nazwie troistości, wraz z niespodziewanym, a tajemniczym jej kresem – to treść tej powieści.

Tekst książki jest wyjątkowo specyficzny: żartobliwy, ironiczny, prześmiewczy. Napisany w taki sposób, iż przedstawione zdarzenia łatwo obrazują się w myślach. To prawie tak, jakby oglądać film. Postacie i ich perypetie są niezwykle wyraziste.

Autor przedstawia świat niejako w krzywym zwierciadle, wykorzystuje karykaturę, groteskę, wyolbrzymia, przejaskrawia, w ten sposób odsłaniając i krytykując niewygodną prawdę. Niektóre opisane sytuacje mogą wydawać się absurdalne, nieprawdopodobne, a uwikłani w nie bohaterowie dziwaczni i przerysowani, jednak spostrzegawczy Czytelnik bez problemu dostrzeże odniesienia do rzeczywistości, którą zna i której doświadcza na co dzień.

Jest to niewątpliwie jedna z tych powieści, które zapadają w pamięć i skłaniają do refleksji.