Jędza

„Jędza" to powieść jednej z najwybitniejszych polskich powieściopisarek Elizy Orzeszkowej. Była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury w 1905 roku, kiedy to członkowie Komitetu Noblowskiego uznali iż: „O ile w tekstach Sienkiewicza bije szlachetne polskie serce, to w twórczości Elizy Orzeszkowej bije serce człowieka".

„Jędza" to fascynująca powieść o niezwykle młodej Jadwidze, która po odejściu braci zmuszona jest do zajmowania się jej matką, a także szycia ciuchów, które niestety nie przynoszą jej godziwej zapłaty. Rewelacyjnie opisane sytuacje z ówczesnego życia społeczeństwa czyta się jednym tchem, dzięki językowi jakim posługuje się Eliza Orzeszkowa w tym utworze.