Najpiękniejsze bajki i opowiadania

Uczniowie klas IIb i IVb Szkoły Podstawowej nr 162 w Krakowie w przedziale wiekowym od 9 do 11 lat piszą bajki i opowiadania. Ich sposób myślenia i formułowania zdań a także widzenie świata jest zdumiewające.

Ich szczerość i otwartość na świat, wolne od manipulacji i kombinatorstwa dorosłych, pozwalają zachwycić się ładnem przyrody, światem zwierząt, wrażliwością na cierpienie drugich, na przyjaźń, koleżeństwo, lojalność, wierność, odpowiedzialność, poczucie sprawiedliwości i mówienia prawdy, a nade wszystko Dobro, bo wszystkie bajki sprowadzają się do "bycia korzystnym", choć dotykają różnorodnych spraw i mówią o nim z najróżniejszych stron i perspektyw; czasem docierają do DOBRA różnymi szlakami; lecz to jest w nich ładne i najwartościowsze.

Dzieci - wbrew pozorom - nie zakładają różowych okularów; szczerze i "bez ogródek" mówią o prawdzie i kłamstwie, prawidłowu i złu, ładnie i brzydocie, o tym i owym. "Wspaniałość" tego o czym mówią i w jaki sposób mówią a także niezwykłość ich bajek leży w prostocie, obrazie, jasności wyrażanych słów i opinii, marzeniach i uroku bycia dzieckiem.

Fenomenem ich opowiadań jest niezwykły ładunek dydaktyczny, z którego dorośli garściami winni czerpać, by lepiej zrozumieć świat dziecka, żeby lepiej rozumieć swoje dziecko.