Komunikacja religijna i media

Ewangelia i media: sojusz czy rywalizacja? Takie oto pytanie stawia autor książki Komunikacja religijna w McLuhana wizji. Media są godnym zachwytu darem Boga, lecz nie są najważniejszym kanałem przekazu Ewangelii.

Najważniejszym medium przekazu Ewangelii jest mocny, żywy człowiek, który uwierzył całym sobą w Jezusa i Jezusowi. To człowiek jest przedłużeniem Ewangelii w przestrzeni i w czasie, tak jak media są przedłużeniem człowieka.

I zgodnie z myślą McLuhana: to człowiek jest wiadomością Ewangelii. Media posiadają konkretną siłę oddziaływania, przesyłania i zarządzania informacjami. Dają także możliwość korzystania z nich w drodze, a także łączenia ludzi na odległość.

Można dzięki nim transmitować wydarzenia na żywo. Miniaturyzacja i mobilność mediów nad wyraz ułatwiają ludzkie funkcjonowanie, życie, pracę i wypoczynek. Media nie wniosły jednak znacznej rewolucji w przekaz Ewangelii, to raczej Ewangelia wniosła i wciąż wnosi rewolucję w media i w nasz świat.

Media, które tylko informują o Ewangelii, w istocie zamykają ją w bitach, światłowodach i w satelitach, a Ewangelia jest Osobą i Życiem. I dlatego Ewangelia rozrywa bukłaki mediów, bo nie jest jedną z danych, lecz ciągle nowym winem życia i nie da się jej ograniczyć żadnym medium.

Chodzi o to, żeby w codziennym życiu nie pomylić mocy Ewangelii z potęgą mediów, to w końcu Ewangelia daje moc tym, którzy ją przyjęli. O ile jednak media pomagają tej wyjątkowej informacji stawać się życiem w mocnym człowieku, które komunikuje Jezusa i Jego miłość, o tyle można i trzeba je wykorzystać.

Stają się wówczas ścianą, która nie tyle dzieli, co łączy więźniów w celi. Tylko w tym znaczeniu mają one swoje miejsce w komunikacji religijnej. Tylko pod tym warunkiem trzeba je użyć ze wszelkich sił.

Jeśli pomagają Ewangelii przechodzić z poziomu informacji na poziom życia, to wówczas ten alians Ewangelii i mediów jest dobry, a choćby szczególnie dobry.