W walce o niepodległość Polski i prawa kobiet

Wanda Pełczyńska (z domu Filipkowska) była działaczką niepodległościową i polityczną, dziennikarką i sufrażystką. Od 1913 roku należała do Polskich Drużyn Strzeleckich. Jako komendantka kurierek Frontu Litewsko-Białoruskiego uczestniczyła w wojnie polsko-bolszewickiej. W dwudziestoleciu międzywojennym pełniła m.in. Funkcję redaktor naczelnej „Bluszczu" i „Kobiety Współczesnej", posłowała na Sejm IV kadencji. W czasie II wojny światowej była więziona poprzez NKWD, należała do Armii Krajowej. Na emigracji w Londynie razem z mężem współtworzyła Studium Polski Podziemnej, zajmujące się archiwizowaniem i badaniem akt dotyczących AK i przywódców Polskiego Państwa Podziemnego. Kontynuowała działalność publicystyczną, nie stroniąc od komentowania bieżących zagadnień politycznych, a także dziejów niemieckiej i sowieckiej okupacji Polski. To skazywało ją w PRL-u na niepamięć. W ostatnich dekadach zasadniczo wzrósł udział kobiet w polskim życiu publicznym. Wandę Pełczyńską bez wątpienia można uznać za prekursorkę tych zmian w wielu jego dziedzinach. Równocześnie jej biografia splotła się z najmocniej dramatycznymi wydarzeniami XX-wiecznej historii Polski. Książka ta, oparta na szerokich badaniach źródłowych, jest ważnym krokiem w przywracaniu pamięci o tej fascynującej postaci. Wartość książki wynika w moim przekonaniu z dwóch powodów. Po pierwsze, jest to biografia niezwykle interesującej a mało znanej osobistości. Po drugie, biografię tę można uznać za wręcz modelowe studium pewnego rodzaju polskiej inteligencji, który można określić jako „pepeesowsko-niepodległościowy". prof. Dr hab. Maciej Janowski