Riley Thorn i powiew przeszłości

skomplikowane lato wreszcie dobiegło końca. Riley Thorn sądziła, iż jej kłopoty także. Dopiero co wraz ze swym chłopakiem Nickiem wprowadziła się do domu, który kiedyś był miejscem zbrodni i wymagał konkretnego remontu. Przynajmniej nie znaleźli w nim żadnych nowych zwłok, co już było plusem. Riley pozwoliła więc sobie na optymizm... Przedwcześnie.

Nick, z zawodu prywatny detektyw, zabrał się do wyjaśniania sprawy sprzed lat. Tajemnica z przeszłości pochłaniała go bez reszty, nie pozostawiając czasu na sen, a choćby regularny prysznic. Riley postanowiła zatem sama doprowadzić dom do porządku i utrzymać w ryzach niesfornych sąsiadów, którzy, nieproszeni, składali im wizyty w najdziwniejszych porach. Jednak ten krótki czas normalności prędko się skończył. Któregoś dnia nieznajoma kobieta poczęstowała Riley czekoladkami (miłe, prawda?), a zaraz potem ją porwała! Jako jasnowidzka, Riley powinna była sobie poradzić z nieprzystępną sytuacją, lecz tym razem jej własne moce ją zawiodły. Porwanie okazało się zaledwie preludium. Wkrótce na progu domu Riley i Nicka stanął pan z kopertą i oznajmił, że ma dla nich wiadomość.

Kiedy oboje zapoznali się z makabryczną zawartością przesyłki, zrozumieli, że niezależnie od okoliczności muszą jak najszybciej rozwiązać zagadkę kryminalną. Czy to osiągalne bez zdolności parapsychicznych Riley? A może przyjęcie urodzinowe z prawdziwą nieoczekiwanką, panna Penny w roli partnerki biznesowej Nicka i przypadkowe podpalenie jednak ich przerosną?

Czy bez nadprzyrodzonych mocy rozwiążesz sekret przeszłości?

"- Tęsknię za tobą - wyznała.

- Jak możesz za mną tęsknić? Mieszkamy razem. Pracujemy razem. Uprawiamy razem seks - droczył się z nią.

- Byłeś... Zajęty.

Przebył dzielącą ich przestrzeń.

Riley Thorn ucieleśniała wszystko, czego wcześniej choćby nie wiedział, że pragnie. Wszystko, na co swoim zdaniem nie zasługiwał. I jak tylko wyszuka Beth i sprowadzi ją do domu, dopilnuje, aby Riley dowiedziała się, co skrupulatnie do niej czuje. Zaczepił palcem o górny skraj jej koszulki i odchylił go, chcąc zobaczyć kolor biustonosza. Dostosowany, czerwony.

- Nie jestem zbyt zajęty, by cię docenić - powiedział.

- Czy mówisz do mojego biustu?

- Odsuń się od piersi, Nick"

fragment książki