Jean-Paul Sartre i Simone de Beauvoir

Dzieje skandalizującego i legendarnego związku francuskiej pisarki Simone de Beauvoir i Jeana Paula Sartre'a, jednego z najważniejszych filozofów XX wieku. Ich związek uczuciowo-intelektualny trwał pięćdziesiąt lat.

Wywarli pokaźny wpływ na życie intelektualno-artystyczne lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Ich dzieła literacko-filozoficzne są ważne do dzisiaj, wywołują dyskusje i polemiki. Książka Anny Nasiłowskiej to napisana z wielkim wyczuciem i talentem podwójna biografia, demonstrująca w dodatku bogate tło obyczajowo-polityczne.

[granice.pl] Jean Paul Sartre – filozof, powieściopisarz, dramaturg. Intelektualista, ceniony za „papieża filozofii egzystencjalnej". Słynna stała się nawet jego brzydota. Zaangażowany w główne konflikty polityczne powojennej Francji.

Laureat Literackiej Nagrody Nobla (1964), której nie przyjął, nie uznając wyróżnień. Autor m.in. „Mdłości", „Bytu i nicości", „Dróg wolności", „Słów". Simone de Beauvoir – pisarka, filozofka, intelektualistka.

Autorka m.in. „Mandarynów", „Pamiętnika statecznej panienki", „Drugiej płci". Jej książki gorszyły i fascynowały. Naśladowano jej sposób życia i styl ubierania się. Ikona współczesnych feministek.

[tylna strona okładki, WL 2006] Nasiłowska pisze to wprost: „Simone de Beauvoir nie pasuje na mój osobisty sztandar", zaś „po Heideggerze Sartre «nie smakuje'»". Aczkolwiek wbrew wyjściowemu nastawieniu próbuje swych bohaterów zrozumieć.

Choć zrozumieć nie zawsze znaczy – wybaczyć, przez co jej książka staje się na poły osobistym wyznaniem, na poły fascynującą genealogią współczesności. To perfekcyjna książka. Najmocniej w niej lubię, kiedy autorka się dziwi, bo umie to robić urokliwie i mądrze.

A dziwi się nie tyle choćby związkowi spektakularnej i Bestii, ile szczególnym aspektom tego związku. Czemu – na przykład – nie usankcjonowali go małżeństwem? [Tadeusz Komendant, culture.pl] Autorka prowadzi narracje nad wyraz lekko, płynnie przechodząc z jednego wątku do drugiego, niemalże uwodząc tym czytelnika.

Jej dyskretne poczucie humoru nieraz dochodzi do głosu, nie zaburzając przy tym samej opowieści. Nie ukrywa swoich motywów i miejsc niespójnych, wypełniając je własnymi domysłami oraz luźno fantazjując.

Nasiłowska typowo nie zajmuje się zbyt dogłębnie twórczością swych bohaterów, skupiona na ich życiu towarzyskim i zagadce związku dwójki filozofów. [MsSurrealist, lubimyczytac.pl] Nota: przytoczone powyżej opinie są cytowane we fragmentach i zostały poddane redakcji.

Tekst: Wydawnictwo Literackie, Kraków 2006. Projekt okładki: Marcin Labus.