Architektura Dzielnicy Uniwersyteckiej w Lublinie

Autorka jako pierwsza podjęła temat niezwykle ważny dla dziejów Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej i wyróznionego z niego Uniwersytetu Przyrodniczego, a zarazem dotyczący ich współczesnego wizerunku.

Uczelnie te bowiem jako jedne z niewielu w naszym kraju posiadają specyficzna strukturę materialna w postaci jednolitej, wyróznionej i w miarę kompletnej dzielnicy akademickiej. Była ona budowana systematycznie i stała się całością łącząca równocześnie funkcje dydaktyczne i naukowe, jak też bytowe, kulturalne i sportowe.

Izabeli Pastuszko udało się poprzez słuszne porównania z wielkimi dziełami, prądami i tendencjami architektonicznymi XX wieku, które wpłynęły na zasadnicza koncepcje powstałego w Lublinie Miasteczka Akademickiego, nobilitować równocześnie jego układ przestrzenny, jak i architekturę gmachów wzniesionych na tym terenie i pełniących różnorakie funkcje.

Uwypukliła tez Autorka zasługi ludzi związanych najszczególniej z budowa tego osiedla, tj. Architektów Czesława Gawdzika, Stanisława Fijałkowskiego i Tadeusza Witkowskiego, a także dwóch rektorów UMCS profesorów Grzegorza L.

Seidlera, a także Wiesława Skrzydły. [z rec. Prof. Zw. Dr hab. Wiesław Śladkowski]