Finansjalizacja, interwencjonizm, rozwój

W prezentowanej pracy przedstawiono trzy zagadnienia: szkodliwą dla stabilności gospodarczej finansjalizację, działania ekonomiczne rządu, a także wytyczanie kierunków rozwoju układu. Przeciwdziałanie niekorzystnym skutkom finansjalizacji i polityka rozwoju należą do zadań rządu.

Dla sukcesu rozwojowego nie bez znaczenia jest stan systemu finansowego. W naszej analizie będziemy kierować następującymi zasadami. Po pierwsze, w gospodarce nie istnieją rozwiązania doskonałe, pojawiają się natomiast konstrukcje lepsze i gorsze.

To, co jest niezwykle dobre, ma słabsze strony. Szukanie ekonomicznej doskonałości jest jałowe. Gotowych, korzystnych, rozwiązań nie przynoszą badania teoretyczne. Udana praktyka wyłania się stopniowo, zgodnie z zasadą: szukaj, buduj i ulepszaj.

Po drugie, polityka gospodarcza potrzebuje reguł, które nie za każdym razem są skrupulatne i w pełni produktywne. Czasem należy je modyfikować adekwatnie do okoliczności. Po trzecie, zjawiska ekonomiczne wywołuje przeważnie więcej niżeli jedna przyczyna.

Trudno ustalić, z jaką siłą poszczególne przyczyny wpływają na wynik końcowy. Po czwarte, występuje niezgodność czasowa przyczyn i skutków. Nie jest więc z łatwością przypisać zdarzeniom renomowanym za efekty zdarzenia uważane za przyczyny.

Po piąte, wskaźniki ekonomiczne obliczane na podstawie informacji statystycznych nie budują pełnego obrazu sytuacji i nie wystarczają do ich wszechstronnej oceny.